چه زمانی سرفه نیاز به مراجعه به پزشک دارد؟

سرفه مزمن گاه می‌تواند منجر به استفراغ، افسردگی و در موارد حادتر شکستگی دنده‌ها شود.
 
سرفه مزمن با عنوان سرفه بیش از هشت هفته در بزرگسالان و بیش از 4 هفته در کودکان تعریف شده است.
 
علائم سرفه مزمن
 
این عارضه می‌تواند با سایر علائم رخ دهد. علائمی از قبیل آبریزش یا گرفتگی بینی، احساس مایع پشت گلو، گلو درد مکرر، گرفتگی صدا، خس خس سینه و تنگی نفس، سوزش سر دل یا ترش مزه بودن دهان، و در موارد نادر سرفه خونی.
 
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
 
اگر برای هفته‌ها سرفه همراه با خلط یا خون داشتید، و اگر این سرفه‌ها باعث بروز اختلالات خواب در شما شد، یا زندگی اجتماعی و شغلی شما را مختل کرد، باید به پزشک مراجعه کنید.
 
علل سرفه مزمن: سرفه‌های گاه به گاه طبیعی هستند و به خارج شدن مواد و ترشحات از ریه‌ها کمک کرده و مانع بروز عفونت می‌شوند. اما سرفه ای که هفته‌ها باقی بماند در نتیجه یک مشکل زمینه ای است.
 
ترشحات پشت حلق: علت این ترشحات شامل آلرژی، رینیت غیر آلرژیک فصلی، التهاب حلق و حنجره و سینوزیتیس است. این ترشحات رسپتورهای حلق را تحریک کرده و سرفه تولید می‌شود. به این سرفه‌ها سندرم سرفه راه‌های هوایی فوقانی نیز می‌گویند.
 
آسم: سرفه‌های مربوط به آسم در رفت و آمد با تغییرات فصلی هستند و معمولا بعد از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، در تماس با هوای سرد و یا در معرض مواد شیمیایی وخیم‌تر می‌شوند.
 
بیماری ریفلاکس معده به مری: در این بیماری اسید معده منجر به سرفه مزمن می‌شود.
 
مطالعات نشان داده اند که سه عامل بالا به تنهایی مسئول 90 درصد از موارد سرفه‌های مزمن هستند.
 
علل دیگر
 
عفونت ها: سرفه می‌تواند پس از علائم سرماخورگی، آنفلوآنزا، ذات الریه و عفونت‌های دیگر دستگاه تنفسی فولانی رخ دهند.
 
داروهای فشار خون: این داروها باعث ایجاد سرفه مزمن در برخی افراد می‌شوند.
 
برونشیت مزمن: این التهاب به مدت طولانی منجر به گرفتگی، تنگی نفس، خس خس سینه و سرفه می‌شود. اغلب افراد مبتلا به برونشیت مزمن افراد سیگاری فعلی یا سابق هستند.
 
علل کمتر رایج: برونشکتازی، برونشیولیت، برونشیت مزمن از یک بیماری عفونی، بیماری مزمن انسدادی ریه، فیبروز کیستیک، ریفلاکس حنجره، سرطان ریه، سارکوئیدوز.
 
عوامل خطر
 
سیگاری‌های فعلی یا سابق بیشتر در معرض سرفه‌های مزمن هستند. قرار گرفتن در معرض دود و سیگاری‌های دست دوم نیز دچار سرفه و آسیب‌های ریوی می‌شوند.
 
عوارض سرفه مزمن: سرگیجه، تعریق بیش از حد، بی اختیاری ادرار، شکستن دنده ها، از عوارض سرفه مزمن هستند.
 
داروهای درمان سرفه مزمن: آنتی هیستامین‌ها و ضد احتقان ها، داروهای ضد آسم، آنتی بیوتیک ها، مسدود کننده‌های اسید، سرکوب کننده‌های سرفه، از جمله داروهایی هستند که ممکن است تجویز شوند.
 
مراقبت‌های داخل خانه
 
در بسیاری از موارد اقدامات شما در خانه می‌تواند کمک به کاهش سرفه مزمن کند.
 
اجتناب از مواد حساسیت زا: اگر سرفه مزمن دارید سعی کنید از تحریک کننده هایی که باعث بدتر شدن سیر سرفه می‌شوند مانند عطر، یا مواد پاک کننده شیمیایی دوری کنید.
 
ترک سیگار: شایع‌ترین علت برونشیت مزمن سیگار است که منجر به تحریک ریه‌ها شده و سرفه را وخیم‌تر کند.
 
کاهش ریفلاکس: خوردن وعده‌های غذایی کوچکتر، و بالا نگه داشتن سر هنگام خواب از بروز ریفلاکس و سرفه‌های ناشی از آن پیشگیری می‌کند.
 
از خوردن مایعات سرد بخصوص پس از خواب باید خودداری کرد و بهتر است از مصرف غذاهای سرخ شده و با ترکیبات اسیدی مثل ترشی در زمانی که فرد دچار سرفه است، خودداری شود.
 
توصیه می‌شود از بخور استفاده شود تا هوا مرطوب شده و مشکلات تنفسی کمتر شود.
 
در صورت آلودگی هوا پیشنهاد می‌‌شود به شست و شوی بینی و انجام بخور با آب ساده بعد از بازگشت به منزل اقدام گردد.
 
اگر از قطره‌های درمان سرفه و یا آبنبات‌های درمان سرفه استفاده می‌کنید، تحت هیچ شرایطی این آبنبات‌ها را به کودکان زیر 3 سال ندهید چراکه می‌تواند باعث خفگی شود.
 
مایعات به رقیق شدن خلط در گلوی شما کمک کرده و سرفه کردن را راحت‌تر می‌نماید.